Wirtualny atlas roślin: Koniczyna polna / Trifolium arvense

Koniczyna polna (Trifolium arvense L.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w całej Europie, na znacznych obszarach Azji, w Afryce Północnej i Makaronezji, rozprzestrzenił się także na Azorach, w Australii, Ameryce Północnej i na Hawajach. W Polsce dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Łodyga rozesłana lub wzniesiona, rozgałęziona, kosmato owłosiona. Osiąga wysokość 5–30 (40) cm, rzadko dorasta do 70 cm. Liście trzylistkowe. Listki równowąskie, 2–8-krotnie dłuższe niż szersze, prawie całobrzegie, drobno ząbkowane, owłosione. Kwiaty kwiaty motylkowe zebrane w liczne, walcowate, gęsto owłosione główki o długości 1–2 cm. Brak przysadek. Rurka kielicha z zewnątrz gęsto owłosiona, wewnątrz naga. Gardziel kielicha niezamknięta przez dwuwargowe zgrubienie. Korona kwiatu o rozmiarze 4 mm, początkowo biała, potem różowa. Owoce niewielki strąk otulony kielichem. Zawiera nasiona o długości 1–1,5 mm i szerokości 0,7–0,9 mm, żółtawe do brunatnych, słabo połyskujące.

Biologia i występowanie

Roślina jednoroczna (terofit) lub dwuletnia (hemikryptofit). Kwitnie od czerwca do września. Porasta suche wzgórza, nieużytki, piaski, zwłaszcza gleby piaszczyste, między trawami, przydroża. Roślina dość pospolita na całym niżu. Roślina wskaźnikowa gleb kwaśnych, w uprawach rolnych jest chwastem. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Koelerio-Corynephoretea. Liczba chromosomów 2n = 14.

Koniczyna polna znajduje zastosowanie jako roślina lecznicza.Surowiec zielarski Ziele wraz z kwiatostanami, pozyskiwane w okresie kwitnienia rośliny. Zawiera: olejek eteryczny, glikozydy, flawonoidy, garbniki, kwasy organiczne, białka, węglowodany i witaminy. Działanie Działa bakteriobójczo, przeciwzapalnie, powlekająco, przeciwbólowo i wzmacniająco. Napar z ziela stosuje się m.in. w nieżytach przewodu pokarmowego, biegunkach, przeziębieniach i grypie oraz jako środek wzmacniający. Okłady nasączone naparem z ziela stosuje się zewnętrznie na odleżyny. Naparu można również dodawać do kąpieli.
Z powodu twardych i gorzkich pędów nie nadaje się na paszę dla zwierząt. Niektóre źródła wskazują jednak na wykorzystanie koniczyny polnej jako źródła paszy.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:32:46]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985854. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.