Wirtualny atlas roślin: Przytulia bagienna / Galium uliginosum

Przytulia bagienna (Galium uliginosum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny marzanowatych. Jest pospolity na całym obszarze Polski.

Łodyga leżąca lub wspinająca się, czterokanciasta, ulistniona, o wysokości do 60 cm. Jest szorstka, dzięki skierowanym w dół szczecinkom. Umożliwiają one przytrzymywanie się delikatnej łodygi na pędach innych roślin i innych podporach. Liście lancetowate, na szczycie z krótkim ostrzem, zebrane w okółkach od 5 do 8 listków. Są najszersze w połowie i mają szorstkie brzegi. Kwiaty zebrane w szeroko rozgałęzioną, luźną wiechę na szczycie łodygi. Kwiaty o średnicy 2,5–3 mm wyrastają na krótkich szypułkach, mają białe płatki i żółte pylniki. Owoc rozłupnia rozpadająca się na jajowate, drobno brodawkowane rozłupki.

Biologia i występowanie

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do czerwca. Rośnie na podmokłych łąkach, torfowiskach, brzegach wód. Preferuje stanowiska umiarkowanie naświetlone, umiarkowanie ciepłe warunki klimatyczne. Gleby świeże lub wilgotne, obojętne lub zasadowe, umiarkowanie ubogie (mezotroficzne). W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych, gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Molinietalia caerulae.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-12-26 00:08:23]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=65697409. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.