Zachylnik błotny, nerecznica błotna (Thelypteris palustris) – gatunek należący do rodziny zachylnikowatych. Występuje w północnej Eurazji i Ameryce Północnej. W Polsce gatunek pospolity.
Roślina osiąga od 30 do 60 cm wysokości. Kłącze czołgające się. Liście dwukrotnie pierzaste, w zarysie lancetowate, u nasady słabo zwężone, jasnozielone, młode pod spodem pokryte rzadkimi łuskami i gruczołowatymi włoskami, rozwinięte gładkie i bez włosów. Odcinki pierwszego rzędu równowąskolancetowate, u nasady silnie zwężone, głęboko pierzastosieczne. Odcinki drugiego rzędu całobrzegie, lancetowate. Na dychotomicznie rozgałęzionych nerwach końcowych osadzone są kupki. Zawijki drobne.
Jest to roślina trwała. Występuje od lipca do sierpnia na bagnach, bagnistych łąkach, w olszynach, częsta na niżu, w górach rzadsza. Wraz z trzciną lub pałką jest gatunkiem charakterystycznym zespołu szuwaru paprociowego (pła nerecznicowego) Thelypteridi-Phragmitetum.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-01-09 01:26:10]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=65888130. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.