Wirtualny atlas roślin: Sałata siewna / Lactuca sativa

Sałata siewna (Lactuca sativa L.) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny astrowatych. Występuje wyłącznie w uprawie. Wyhodowana została z sałaty kompasowej (L. serriola), jako roślina pozbawiona goryczy i kolców oraz o rozbudowanej blaszce liściowej. Była znanym i popularnym warzywem już w Starożytnej Grecji i Rzymie. W Polsce uprawiana i dziczejąca (efemerofit).

Łodyga krótka (wyjątkiem jest sałata łodygowa). Wydłuża się ona podczas wytwarzania pędu kwiatostanowego, który osiąga wysokość 80-150 cm. Liście różnorakiego kształtu, barwy i wielkości, w zależności od odmiany. Kwiaty obupłciowe, drobne, jasnożółte, języczkowate, zebrane w koszyczki tworzące podbaldach. Pozbawione są one kielicha, zamiast niego są włoski tworzące puch kielichowy. Kwiaty są samopylne. Owoce niełupki, opatrzone w szerszej części puchem kielichowym, który stanowi aparat lotny.

Sałata siewna zawiera 1,153 mg β-karotenu w 100 g. Zawiera ponadto:
Roślina uprawna: uprawiana jest jako warzywo liściaste. Znana była już w starożytnym Egipcie. Z okresu Starego Państwa pochodzą rysunki przedstawiające stoły z główkami sałaty oraz jej uprawę. Sztuka kulinarna: używana przed kwitnieniem jako składnik sałatek oraz do dekoracji potraw. Badacze roślin biblijnych uważają, że była jednym z gorzkich ziół, które Żydzi dodawali do mięsa w okresie Paschy. Dziko rosnące sałaty, a także sałata uprawiana w starożytności miały gorzki smak.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:04:00]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985727. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.