Śniegowiec wirginijski Chionanthus virginicus

Śniegowiec wirginijski (Chionanthus virginicus) – gatunek rośliny należący do rodziny oliwkowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej. W Polsce jest czasami uprawiany jako roślina ozdobna. Polska nazwa pochodzi od tego, że w czasie kwitnienia jego delikatne kwiaty przypominają wyglądem płatki śniegu.

Pokrój niskie, szerokokrzaczaste drzewo lub krzew o wysokości do 4 m. Przeważnie wytwarza wiele pni. Liście ulistnienie naprzemianległe. Liście pojedyncze, wąskojajowate, skórzaste, ciemnozielone, gładkie, o długości do 20 cm. Pojawiają się bardzo późną wiosną, utrzymują się do późnej jesieni przebarwiając się na żółto. Kwiaty wonne, zebrane w zwisające wiechy o długości do 20 cm.. Białe kwiaty mają wąskie płatki korony o długości ponad dwukrotnie większej od rurki kwiatowej. Kwitnie w maju-czerwcu przez około 2 tygodnie. Roślina dwupienna – kwiaty męskie i żeńskie występują na oddzielnych drzewach (czasami, ale bardzo rzadko zdarzają się wyjątki). Bardziej ozdobne są okazy męskie. Owoc ciemnoniebieskie, o długości ok. 2 cm, niejadalne. Wyglądem przypominają śliwki.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:55:52]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986992. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
      • czerwiec
    • barwa kwiatów
      • płatki białe
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście jajowate
    • ustawienie liści
      • naprzemianległe
  • ogólne
    • drzewo
    • krzew
    • roślina lecznicza
    • roślina ozdobna
  • cechy owoców
    • kolor owoców
      • niebieskie