Topola berlińska Populus berolinensis

Topola berlińska (Populus × berolinensis) – mająca rangę gatunku grupa mieszańców międzygatunkowych powstałych w Petrowsko-Razumowskiej Akademii Rolniczej ze skrzyżowania topoli laurolistnej z topolami z sekcji Aegeiros. Zostały rozpowszechnione w całej Europie. W Polsce jest spotykana obecnie w formie dwóch odmian uprawnych oraz ich spontanicznych krzyżówek.

Pokrój wszystkie topole berlińskie posiadają stosunkowo wyniosły i wąski pokrój. Gałęzie sterczą ostro w górę. Dorastają do 40 m wysokości. Są gęsto ulistnione. Masowo tworzą odrosty korzeniowe i odrośla pniowe. Liście liście mają kształt rombu (czasami są zaokrąglone u nasady). Mają do 12 cm długości. Od spodu mają jasno szaro-zieloną barwę. Podobne są do liści topoli chińskiej, jednak topola berlińska jest bardziej ulistniona, a liście są szersze poniżej połowy. Młode listki posiadają drobny puch od spodu, jednak szybko stają się nagie. Kora kora ma szaro-brązową barwę. Jest mocno chropowata.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-11-21 00:20:02]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=65305250. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)
  • ogólne
    • drzewo
    • mieszaniec

 

 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.