Wirtualny atlas roślin: Gnieźnik leśny / Neottia nidus-avis

Gnieźnik leśny, gniazdosz leśny (Neottia nidus-avis) – gatunek byliny należący do rodziny storczykowatych (Orchidaceae). Występuje na większej części obszarów Europy, a także na Kaukazie i Uralu. W Polsce występuje na całym obszarze, ale jest rośliną rzadko spotykaną. Jest przedstawicielem nielicznej grupy heterotroficznych roślin bezzieleniowych.

Pęd po kilku–kilkunastu latach podziemnego rozwoju wypuszcza nadziemne pędy z kwiatami i zredukowanymi liśćmi. Pędy o wysokości do 50 cm są początkowo żółte, później brunatne, grube i soczyste. Liście na pędach występują łuskowate, również bezzieleniowe liście, o tym samym kolorze co pęd. Podobnie jak pozostałe części rośliny, są one niezdolne do fotosyntezy. Zazwyczaj jest ich 4–5, najczęściej są to tylko pochwy liściowe, czasami krótkie, blaszki o postrzępionych końcach. Kwiaty zebrane w grono liczące 10–30 małych kwiatów bez ostrogi, tej samej barwy co pęd. Złożone są z 6 działek o długości do 8 mm z dwuklapową warżką o długości do 12 mm. Pozostałe działki okwiatu tworzą hełm, wewnątrz którego znajduje się prętosłup. Owoc rozdęta torebka o długości do 10 mm.

Biologia i występowanie

Bylina, geofit. Rośnie w różnych typach lasów, szczególnie jednak w cienistych buczynach i grądach, na glebie umiarkowanie żyznej i bogatej w sole wapnia. Rośnie również na torfowiskach i wrzosowiskach. Zwykle na jednym stanowisku występuje od kilku do kilkunastu osobników. W górach występuje po regiel dolny. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Fagetalia.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2022-11-27 00:05:13]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=68807537. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.