Wirtualny atlas roślin: Łubin żółty / Lupinus luteus

Łubin żółty (Lupinus luteus L.) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny bobowatych. Pochodzi z południowo-zachodniej Europy, Afryki Północnej (Algeria, Maroko, Tunezja) i Azji Zachodniej (Izrael, Liban). W Polsce roślina uprawiana i często dziczejąca (efemerofit).

Łodyga wzniesiona, prosta, o wysokości przeważnie 25-60 cm. Liście dłoniasto-złożone z 9-11 odwrotnie jajowatych listków. Kwiaty motylkowe, żółte i pachnące, wyrastające w okółkach tworzących grono na szczytach pędów. Występują podkwiatki, kielich jest głęboko dwuwargowy. Roślina miododajna, kwitnie od czerwca do września. Owoc strąk zawierający ponad 5 matowych nasion.

Doskonały nawóz zielony, wysiewany także jako międzyplon. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej. Odmiana zawierająca zmniejszoną ilość alkaloidów, zwana słodkim łubinem, jest uprawiana także na paszę.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-12-04 21:39:31]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=51561178. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website/Fabaceae (ang.). 2001–. [dostęp 2010-02-26].
Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.