Wirtualny atlas roślin: Lepnica bezłodygowa / Silene acaulis

Lepnica bezłodygowa (Silene acaulis (L.) Jacq.) – gatunek rośliny należący do rodziny goździkowatych. Nazywana potocznie „kwitnącym mchem”. Występuje wokółbiegunowo w północnych częściach Azji, Europy i Ameryki Północnej oraz w górach Europy. W Polsce rośnie tylko w Tatrach. Jest też uprawiana.

Korzenie pojedyncza poduszka lepnicy ma zawsze jeden tylko korzeń, sięgający do 130 cm w głąb i umożliwiający roślinie bytowanie na niedostępnych, kamienistych zboczach. Pokrój typowa roślina poduszkowa, bardzo niska, jej pędy i liście tworzą półkuliste poduszki o wysokości ok. 5 cm, przypominające nieco mech. Liście równowąskie, drobne, skórzaste, 1-nerwowe o zaostrzonych końcach i orzęsione na brzegach. Dolne liście w poduszce obumierają. Kwiaty kwiaty wyrastają na szczytach łodyg, różowe do purpuroworóżowych, o średnicy 1–2 cm. Kielich zrośnięty, 5-ząbkowy, z wyraźnymi nerwami. Korona składa się z 5 wolnych płatków o brzegach sercowato wciętych, z długim paznokciem. W miejscu, gdzie płatki zwężają się w paznokieć występuje przykoronek. W środku kwiatu pojedynczy słupek i 10 pręcików o białych pylnikach. Owoc podłużna torebka, pękająca od góry pięcioma ząbkami. Przez pęknięcia wysypują się drobne, czarniawe nasiona.

Biologia i występowanie

Rozwój Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do września, zapylana jest przez owady. Siedlisko Porasta upłazy, strome zbocza i piargi. Rośnie zarówno na wapieniu, jak i na podłożu granitowym (różne podgat.). W Tatrach wychodzi nawet na wysokość ok. 2600 m n.p.m., główne obszary jej występowania to trzy najwyższe piętra: kosówki, halne i turniowe. Schodzi jednak również niżej, do 1000 m n.p.m. Jest bardzo wytrzymała na przymrozki – obserwowano, że nieraz całkowicie ulegała zmrożeniu i zlodowaceniu przez kilka nocy z rzędu, po czym w dzień ogrzana promieniami słońca odmarzała i kwitła dalej.

Jest uprawiana jako roślina ozdobna, szczególnie nadaje się do ogródków skalnych, zwłaszcza do obsadzania szczelin skalnych, murków, luk między kamieniami. Uprawiana w ogródkach zwykle nie kwitnie jednak tak obficie, jak w naturze. Mrozoodporność rośliny jest duża, może być uprawiana w strefach klimatycznych 2-9. Obficiej, niż typowa, dziko rosnąca forma kwitną uprawne kultywary, np. `Floribunda`. Lepnica bezłodygowa najlepiej rośnie na podłożu złożonym z mieszanki żwiru, próchnicy, kawałków skał i niedużej ilości gliny. Najlepsze jest stanowisko słoneczne, ale przysłonięte od południowej strony. Roślinę rozmnaża się przez sadzonkowanie pędów w inspekcie, można też przez wysiew nasion zaraz po ich zebraniu. Konieczne jest częste odnawianie rośliny, gdyż stare poduszki są mało żywotne i słabo kwitną.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-04-16 00:22:53]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70092449. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.