Zanokcica ciemna (Asplenium adiantum-nigrum L.) – gatunek paproci z rodziny zanokcicowatych.
Roślina o wysokości do 30 cm. Pod ziemią krótkie kłącze. Liście błyszczące, skórzaste (por. zanokcica klinowata), zimotrwałe, ciemnozielone, o długości do 50 cm. Są 2-3 krotnie pierzaste. Kupki zarodni otoczone zawijką.
Gatunek kosmopolityczny, ale o rozmieszczeniu dysjunktywnym. Główny obszar występowania znajduje się w Europie Zachodniej i Południowej, a północna granica zasięgu dochodzi do Irlandii i południowo-zachodniej części Półwyspu Skandynawskiego. Występuje także dysjunktywnie na Kaukazie, w Himalajach, w środkowej i południowo-wschodniej Azji, w południowo-wschodniej i środkowej Afryce, Ameryce Północnej i Australii. W Polsce obecnie (dane do 2008 r.) występuje tylko na Dolnym Śląsku, głównie w Górach Sowich. Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: skały serpentynowe na przedgórzu Sudetów (np. Masyw Ślęży, Masyw Grochowej), zarówno naturalne wychodnie jak i stare kamieniołomy. Zarodniki dojrzewają w sierpniu i wrześniu. Liczba chromosomów 2n=144. Gatunek charakterystyczny zespołu Asplenietum septentrionali-adianti-nigri.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:49:18]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72986543. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.