Orzesznik siedmiolistkowy Carya laciniosa

Orzesznik siedmiolistkowy (Carya laciniosa (F.Michx.) G.Don) – gatunek drzewa należącego do rodziny orzechowatych. Występuje naturalnie w Ameryce Północnej od Nowego Jorku po Oklahomę w Stanach Zjednoczonych.

Pąki pąk szczytowy jest duży. Ma około 25 mm grubości. Posiada zielone bądź brązowe łuski. Pokrój drzewo dorastające do 27 m wysokości. Pokrój jest smukły i nieregularny. Posiada długi pień. Pędy pędy mają żółtą bądź różową barwę. Młode są owłosione, lecz później stają się nagie. Liście liście nieparzystopierzaste składające się najczęściej z 7 (czasami z 5 lub 9) listków. Są jednymi z największych u orzeszników. Z wierzchu są niemal gładkie, natomiast od spodu są lekko omszone. Wierzchołki nieco opadają ku dołowi. Listki mają do 35 cm długości i są twarde i grube. Są niemal bezwonne. Ogonek liściowy jest lekko, jedwabiście owłosiony na całej długości. Kwiaty zebrane w kotki. Owoce pestkowce. Są niejadalne. Kora łuszcząca się wąskimi pasmami, które odstają od pnia.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:38:38]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72857853. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga owłosiona
  • ogólne
    • drzewo
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • mięsiste
        • pestkowiec

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.