Styrak lekarski, styrakowiec lekarski (Styrax officinalis L.) – gatunek roślin z rodziny styrakowatych. Rośnie dziko w południowo-wschodniej Europie (Kreta, Albania, Chorwacja, Włochy) i Azji Zachodniej (Cypr, Izrael. Jordania, Syria, Turcja). Jest uprawiany w wielu krajach świata.
Dobrze rośnie na różnych podłożach; na bazalcie, tufie, na wapieniach i innych skałach osadowych. Rośnie w lasach razem z innymi gatunkami drzew, szczególnie z dębem taborem (Quercus ithaburensis), pistacją atlantycką (Pistacia atlantica) i judaszowcem południowym (Cercis siliquastrum). Występuje także w zaroślach, stepach, na półpustyniach i w zbiorowiskach roślinnych typu makia. Okres kwitnienia rozciąga się od wiosny do lata (maj-czerwiec). Kwiaty podczas kwitnienia wydzielają zapach podobny do cytrusów. Roślina miododajna. Owoce dojrzewają we wrześniu-listopadzie. Nasiona są trujące.
Owoce dla ludzi są niejadalne z powodu gorzkiego smaku, chętnie jednak zjadane są przez owce. Połykają one również pestkę, jednak nie powoduje ona u nich zatrucia, gdyż jest wydalana z odchodami w całości. Dawniej ze zmielonych nasion zmieszanych z mąką sporządzano trutkę na ryby. Ryby po jej zjedzeniu zdychały i unosiły się na wodzie. Były jadalne po usunięciu jelit. Z nasion robiono również trutkę na szczury. Pestki owoców są bardzo trwałe, robiono z nich naszyjniki. W krajach o ciepłym klimacie styrak lekarski jest sadzony w parkach i ogrodach jako drzewo ozdobne.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:18:02]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987474. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.