Wężymord czarny korzeń
Scorzonera hispanica
Wężymord czarny korzeń, czarne korzonki, skorzonera (wym. /skor-zonera/, nie: /skożonera/) (Scorzonera hispanica L.) – gatunek rośliny warzywnej z rodziny astrowatych. Pochodzi z południowej i środkowej Europy oraz części Azji (Syberia Zachodnia, Kaukaz, Zakaukazie, Dagestan). Jest uprawiany w niektórych krajach świata.
Korzeń spichrzowy wydzielający sok mleczny jest jadalny, w smaku przypomina szparagi, jednak smak jest mniej delikatny. Jest bardzo sycący i nie posiada włókien. Zawiera sód, potas, magnez, wapń, żelazo, fosfor, chlor, karoten, witaminy: E, B1, B2, C oraz kwas nikotynowy. Rośnie w klimacie umiarkowanym, sadzony wiosną dojrzewa w listopadzie.
Nazwa wężymord pochodzi z czasów, gdy w medycynie ludowej używano tego warzywa jako antidotum na jad żmij. Polska nazwa skorzonera (wym. /r-z/) oraz łacińska nazwa rodzajowa Scorzonera pochodzi z włoskiego scorzone (wąż, żmija), hiszpańskiego escorzonera, katalońskiego escurçonera (żmija).
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 05:17:26]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62812774. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.
- Umberto Quattrocchi: CRC World Dictionary of Plant Names. CRC Press, 1999, s. 2439. ISBN 0-8493-2678-8.
- Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
- Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-27].
- Encyklopedia Powszechna PWN. T. 4. R-Z. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 198.
- cechy kwiatów
- barwa kwiatów
- płatki żółte
- kwiatostan
- ogólne
- roślina lecznicza
- roślina jadalna
- roślina użytkowa
- warzywo
- roślina dwuletnia
Joanna Boisse
