Sasanka słowacka Anemone slavica

Sasanka słowacka (Pulsatilla halleri subsp. slavica) – w zależności od ujęcia systematycznego podgatunek lub gatunek rośliny z rodziny rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). We florze Polski takson ten opisywany jest jako gatunek sasanka słowacka Pulsatilla slavica (G.Reuss) G.Reuss, według Plants of the World Online jest to podgatunek sasanki Hallera.

Łodyga dorasta od 15 do 30 cm wysokości. Jest biało owłosiona. Pod ziemią roślina ma cienkie kłącze. Liście odziomkowe pojawiają się po kwitnieniu. Są pojedynczo pierzastosieczne, składają się z 3 odcinków głęboko 3-klapowych, a każda z tych klap jest 2–3-wrębna. Środkowy odcinek jest większy od dwu pozostałych. Ogonek liściowy o długości 1–1,5 cm. Liście łodygowe wyrastają w okółku, są siedzące, pocięte na równowąskie łatki. Wszystkie liście są biało owłosione. Kwiaty fioletowe lub liliowe, osadzone na szczycie łodygi, pokryte szarawym filcem. Okwiat niezróżnicowany na kielich i koronę. Kwiaty są wyprostowane i rozwarte, a listki okwiatu o długości 3,5–4,5 cm nie mają odgiętych końców, jak u innych gatunków sasanek. Pręciki żółte, dwukrotnie krótsze od listków okwiatu. Owoce owoc zbiorowy złożony z niełupek o długości 4–6 mm. Wraz z silnie wydłużoną, pierzastą szyjką słupka niełupki mają długość do 4,5 cm. Zrośnięte z szyjką słupka. Owocostan wygląda jak puszysta kulka.

Biologia i występowanie

Występuje naturalnie na Słowacji; w Tatrach Zachodnich, na Choczu, w Niżnych Tatrach, w Wielkiej Fatrze i Małej Fatrze. W Polsce podawana była z dwu stanowisk – Wielkie Koryciska i Małe Koryciska w Dolinie Chochołowskiej, także znajdujące się w Tatrach Zachodnich. Odnaleziono ją jednak tylko w Wielkich Koryciskach. Jest sporadycznie uprawiana w alpinariach. Roślina bardzo rzadka, chroniona. Bylina, hemikryptofit. Po raz pierwszy zakwita w 3. roku życia. Zapylana jest przez owady. Okres kwitnienia rozpoczyna się w kwietniu i trwa do maja. Kwiaty pojawiają się przed rozwojem liści. Nasiona dojrzewają przez ok. 40 dni, kiełkują po 20 dniach (w warunkach laboratoryjnych w 50–72%). Są rozsiewane przez wiatr (anemochoria). Siedlisko: Rośnie na suchych półkach skalnych porośniętych trawami i w prześwietlonych lasach sosnowych w reglu dolnym (1000–1170 m). Głównie na podłożu wapiennym (roślina wapieniolubna). Gatunek charakterystyczny dla Ass. Carici sempervirentis-Festucetum. Roślina trująca, zawiera alkaloidy – anemoninę i protoanemoninę. Liczba chromosomów 2n = 32.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-01-15 00:02:25]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=69304340. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • barwa kwiatów
      • płatki fioletowe
      • płatki żółte
      • płatki liliowe
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście wąskie i wydłużone
      • liście równowąske
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga owłosiona
  • ogólne
    • roślina trująca
    • roślina chroniona
    • bylina
    • ścisła ochrona gatunkowa
    • Polska Czerwona Księga Roślin
    • czerwona lista roślin i grzybów Polski
    • gatunek krytycznie zagrożony
    • trawa
    • roślina wapieniolubna
    • VU–gatunek narażony
  • cechy nasion
    • rozsiewanie nasion
      • endochoria
  • siedlisko
    • wapienie
    • Tatry