Oset zwisły Carduus nutans

Oset zwisły (Carduus nutans L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych.

Łodyga kolczasto oskrzydlona, wzniesiona, o wysokości do 100 cm. Liście ulistnienie skrętoległe. Liście w zarysie lancetowate, lub podługowate. Dolne zebrane w różyczkę liściową, głęboko pierzastodzielne i krótkoogonkowe, górne zatokowato-klapowane, szeroko zbiegające po łodydze, o brzegach kolczasto ząbkowanych. Kwiaty purpurowoczerwone w prawie kulistych koszyczkach o średnicy 3,5-7 cm,. Wyrastają na długich, w czasie kwitnienia zwisłych szypułkach. Okrywa o listkach tworzących kilka szeregów. Mają szerokość do 5,5 mm, są przewężone powyżej nasady, a ich szczyty zakończone są lancetowatym kolce,. Niektóre listki okrywy są purpurowo nabiegłe. Wszystkie kwiaty w koszyczku są obupłciowe, rurkowate. W dnie koszyczka szczecinkowate plewinki. Owoc niełupki o długości 3,5-4 mm z pierścieniowatym rąbkiem i puchem kielichowym o długości 15-20 mm.

Biologia i występowanie

Rodzimy obszar jego występowania obejmował północną część obszaru śródziemnomorskiego. Rozprzestrzenił się i obecnie występuje na wszystkich kontynentach (poza Antarktydą) i na wielu wyspach. W Europie Środkowej pojawił się już w epoce żelaza, w Polsce we wczesnym średniowieczu w okolicach Krakowa. We florze Polski ma status archeofita. Jest dość częsty. Rozwój Roślina dwuletnia, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do września. Kwiaty przedprątne, zapylane przez motyle i błonkówki. Nasiona rozsiewane przez wiatr. Siedlisko Roślina ruderalna. Rośnie na suchych zboczach, w miastach, na przydrożach, w zaroślach, na ubogich pastwiskach, wysypiskach, nieużytkach Głównie na glebach zawierających wapń, piaszczystych i kamienistych, ale także na glebach gliniastych. W swoim rodzimym obszarze występowania rośnie w murawach kserotermicznych oraz w zdegenerowanych stadiach makii śródziemnomorskiej. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych w Polsce gatunek charakterystyczny dla SAll. Onoperdion. Oddziaływania międzygatunkowe Na ostach pasożytuje wiele gatunków grzybów. M. in. są to: Golovinomyces cichoracearum wywołujący mączniaka prawdziwego astrowatych, Puccinia calcitrapae i Puccinia cnici wywołujące rdze, Microbotryum cardui, Ramularia cirsii, Ramularia cynarae emend, Nodulosphaeria cirsii. Genetyka i zmienność Liczba chromosomów 2n – 16. Tworzy mieszańce z ostem kędzierzawym i ostem nastroszonym.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:24:24]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985620. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
    • barwa kwiatów
      • płatki czerwone
      • płatki purpurowe
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)
    • wygląd łodygi
      • łodyga kolczasta
      • łodyga wzniesiona
  • cechy liści
    • kształt blaszki
      • liście lancetowate
  • ogólne
    • roślina ruderalna
    • status gatunku we florze Polski
      • archeofit
    • roślina dwuletnia
    • tworzy mieszańce
  • siedlisko
    • Pastwiska
    • nieużytki
    • zarośla
    • murawy
    • w miastach
    • suche zbocza