Wirtualny atlas roślin: Koniczyna długokłosowa / Trifolium rubens

Koniczyna długokłosowa (Trifolium rubens L.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych. Występuje w zachodniej i środkowej Europie. W Polsce rośnie rzadko na niżu i bardzo rzadko w górach. Na Czerwonej liście ujęty jako gatunek narażony. Jest to gatunek światłolubny; rośnie na suchych murawach, w widnych lasach i na ich skrajach, w zaroślach. Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla: All. Geranion sanguinei R.Tx. 1961 – kserotermiczne zbiorowiska okrajkowe na siedliskach ciepłolubnych dąbrów. Kwitnie od lipca do sierpnia. Roślina nektarodajna.

Pokrój naga bylina o ulistnionych, wzniesionych łodygach wysokości 30–60 cm. Rozrasta się przy pomocy krótkich kłączy. Liście na pędzie wąskowalcowate, długości około 7 cm. Szerokie, duże lancetowate przylistki. Liście u dołu pędu na dłuższych ogonkach, wyżej na pędzie krótkoogonkowe. Kwiaty siedzące, główki jajowatowalcowate, purpurowe, wydłużone, przed rozkwitnięciem czubate, u nasady otoczone listkami. Kielich 20-nerwowy, listki kielicha ostro ząbkowane, prawie równe; rurka kielicha na zewnątrz naga.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-31 18:22:39]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=74784652. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.