Wirtualny atlas roślin: Świdośliwa Lamarcka / Amelanchier lamarckii

Świdośliwa Lamarcka (Amelanchier × lamarckii F.G. Schroed.) – gatunek rośliny z rodziny różowatych. Jest mieszańcem świdośliwy drzewiastej A. arborea i świdośliwy gładkiej A. laevis. W naturze rośnie w amerykańskich stanach Nowy Jork i Vermont. Uprawiany i naturalizowany w Europie (Niemcy, Wielka Brytania, kraje Beneluksu). W Polsce gatunek zadomowiony (kenofit), lokalnie inwazyjny. Spotykany jest w lasach i zaroślach zwykle w pobliżu dużych miast w Polsce centralnej i południowej.

Pokrój duży krzew (czasem małe drzewo) o wzniesionym pokroju, dorastający do kilku metrów wysokości (maksymalnie może uzyskiwać 10 m wysokości). Nie wytwarza odrostów. Liście owalne, drobno piłkowane, o zaostrzonym wierzchołku i 5-10 cm długości. Młode liście mają lekko brązowy kolor, następnie zielenieją by jesienią przybrać złocistożółte zabarwienie. Kwiaty drobne, białe, do 1 cm średnicy, zebrane po kilka sztuk (do dziesięciu) w przewisające, groniaste kwiatostany. Rośliny kwitną wcześnie – na przełomie kwietnia i maja. Owoce krzew w lipcu pokrywa się dużą ilością purpurowo-czerwonych, jadalnych, kulistych owoców o średnicy 1 cm.

Gatunek uprawiany jest jako roślina ozdobna z powodu efektownych kwiatów i liści. Jest też rośliną miododajną i jadalną – owoce mogą być spożywane na surowo i w przetworach. Sadzony był także w lasach jako gatunek podszytowy ze względów fitomelioracyjnych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:24:44]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72807346. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.