Siwiec żółty Glaucium flavum

Siwiec żółty (Glaucium flavum Cr.) – gatunek rośliny należący do rodziny makowatych (Papaveraceae). Rośnie dziko w Afryce Północnej, Zachodniej Azji i na znacznej części Europy, głównie nad morzem. W Polsce tylko jako efemerofit, podano jego stanowisko z okolic Gdańska. Jest uprawiany w wielu krajach, również w Polsce.

Pokrój roślina o wysokości 30-70(100 cm). Łodyga i liście mają szarozielone zabarwienie. Łodyga naga. Liście pierzastodzielne, silnie pomarszczone, silnie owłosione i zebrane w przyziemną różyczkę liściową. Kwiaty żółte lub pomarańczowe o średnicy do 8 cm z 2-krotnym słupkiem o 2-łatkowym znamieniu. Owoc wydłużona, dwukomorowa torebka z podłużną przegrodą. Ma długość 15-30 cm.

Zawiera glaucynę wykorzystywaną w produkcji kremów. Opracowano (zastrzeżoną patentem) metodę wydzielania glaucyny i siwiec żółty jest uprawiany w celu pozyskania tej substancji. Jest uprawiany jako roślina ozdobna. Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku, na piaszczystym, przepuszczalnym podłożu i jest dość odporny na mróz. Rozmnaża się go przez nasiona wysiewane wprost do gleby jesienią lub wiosną.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:30:56]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72196583. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
    • barwa kwiatów
      • płatki żółte
      • płatki pomarańczowe
  • cechy łodygi
    • wygląd łodygi
      • łodyga gładka
  • cechy owoców
    • rodzaj owoców
      • suche
        • torebki
  • ogólne
    • roślina trująca
    • roślina ozdobna
    • roślina użytkowa
    • roślina jednoroczna
    • status gatunku we florze Polski
      • efemerofit