Wirtualny atlas roślin: Złocień polny / Glebionis segetum

Złocień polny (Glebionis segetum (L.) Fourr.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Europie, Afryce i Azji, ponadto gatunek zawleczony do Ameryki Północnej i Południowej, Australii i Nowej Zelandii. W Polsce jest gatunkiem niezbyt częstym; rośnie głównie w północnej oraz południowo-zachodniej części kraju. Liście tego gatunku są jadalne, stanowią dodatek do sałatek w Grecji i w Chinach. Poza tym roślina uprawiana jest jako ozdobna.

Pokrój naga, nieco gałęzista, niebieskawozielona roślina. Łodyga o wysokości 20–60 cm. Liście podługowate lub odwrotnie jajowato podługowate, obejmujące łodygę. Liście niższe pierzasto wcinane, wyższe – wcinano ząbkowane. Kwiaty złocistożółte, zebrane w koszyczki o średnicy 25–40 mm. Wewnętrzne łuski okrywy szeroko, błoniasto obrzeżone, bez puchu kielichowego. Owoc dziesięciożeberkowe niełupki o długości 2,5–3,5 mm. Brzeżne niełupki oskrzydlone, środkowe – bez skrzydełek.

Biologia i występowanie

Roślina jednoroczna. Roślina segetalna. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Rośnie na polach, przydrożach i siedliskach ruderalnych. Liczba chromosomów 2n = 18. Gatunek charakterystyczny upraw okopowych z zespołu Spergulo-Chrysanthemetum.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-03-28 14:09:49]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=75009433. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.