Wiesiołek Hoelschera Oenothera hoelscheri

Łodyga wzniesiona, często rozgałęziająca się dołem, o wysokości do 180 cm, czerwono nabiegła do samej podstawy kwiatostanu. Omszona jest dwoma rodzajami włosków; przylegającymi i sztywnymi, wyrastającymi na czerwonych brodawkach. Liście dolne eliptyczne, górne lancetowate. Brzegi liści ząbkowane, wierzchołek skręcony, środkowy nerw czerwony. Kwiaty zebrane w szczytowy kwiatostan o osi gruczołowato owłosionej. Dolna część osi jest zielona i czerwono kropkowana, górna czerwieniejąca. Pączki kwiatowe zazwyczaj zielone, rzadziej czerwono prążkowane, pokryte sztywnymi włoskami gruczołowatymi. Hypancjum o długości do 3,5 cm i owłosione tak samo, jak pączki kwiatowe. Działki kielicha zakończone kończykami o długości do 3, wyjątkowo 4 mm. Kończyki te dołem przylegają do kielicha, górą rozchylają się. Płatki korony żółte, sercowate, o długości do 23 mm i szerokości do 26 mm. Wewnątrz kwiatów jeden dolny słupek ze znamionami o długości 5–9 mm i 4 pręciki. Owoc torebka o długości do 3 cm. Początkowo jest zielona, potem czerwono kropkowana. Ma ząbki na brzegu. Nasiona kanciaste, czerwonopurpurowe o długości do 2,2 mm.

Biologia i występowanie

Roślina dwuletnia. W pierwszym roku wytwarza tylko pęd płonny, w drugi roku kwiatostan. Po wydaniu owoców obumiera. Kwitnie od lipca do września. Zapylany jest przez owady, ale w dużym stopniu występuje samopylność. Rośnie na siedliskach synantropijnych. Na Dolnym Śląsku np. rośnie na terenach kolejowych i na nieużytkach.