Wirtualny atlas roślin: Bazylia azjatycka / Ocimum tenuiflorum

Bazylia azjatycka (dewanagari तुलसी, (syn. tulasi lub tulsi), Ocimum tenuiflorum – L.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych. Pochodzi z tropikalnej Azji (Półwysep Indyjski, Malezja). Jedna z najważniejszych roślin w symbolice hinduistycznej, czczona przez wielu hinduistów podczas porannych i wieczornych nabożeństw. Naturalnie rośnie na terenach tropikalnych, ale może być również hodowana sztucznie nawet w klimacie umiarkowanym.

Pokrój bylina o wysokości do 1 m i licznych pędach. Wyróżnia się dwie podstawowe odmiany tulasi: ciemną (śjama, kojarzoną z Kryszną) i jasną (kojarzoną z Ramą). Liście jajowate, ząbkowane. Kwiaty drobne, zebrane w kłosy na szczytach pędów.

Wykorzystywana jest w celach leczniczych. Jej gałązki służą jako materiał do wyrobu korali medytacyjnych, zwanych potocznie przez wielbicieli Kryszny dźapas. W Indiach wykonuje się z nich także rytualne parafernalia.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2019-08-11 00:28:24]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=57204394. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-12-27].
Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 331. ISBN 83-7132-370-0.
Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-03-31].
Kult wyobrażeń. W: Robert Czyżykowski: Droga do doskonałości w tradycji Ćaitanji. Wybrane aspekty praktyki religijnej w wisznuizmie bengalskim. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>Nomos<<, 2004, s. 170, seria: Religiologica Juventa. ISBN 83-88508-63-6.
Geoff Burnie i inni: Botanica. Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. ISBN 3-8331-1916-0.
Boginie, prządki, wiedźmy i tancerki. Wizerunki kobiety w kulturze Indii. Marzenna Jakubczak (red.). Wyd. 1. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, 2005, s. 156. ISBN 83-242-0485-7.