Wirtualny atlas roślin: Bagiennik żmijowaty / Pseudocalliergon trifarium

Bagiennik żmijowaty, mokradłosz żmijowaty (Pseudocalliergon trifarium (Brid.) Hedenäs) – gatunek mchu należący do rzędu rokietowców. Występuje na torfowiskach i mokrych łąkach, w strefie klimatów chłodnych Europy, Azji i Ameryki Północnej.

Pokrój roślina tworzy luźne błyszczące darnie żółte lub zielone, a w środku brązowe. Często pojedyncze łodygi wiją się w darniach innych mchów.

Biologia i występowanie

Mech występuje w Europie (Europa Środkowa, Fennoskandia, Dania, Szkocja, Wyspy Owcze), w Azji (Syberia) oraz w północnych częściach Ameryki Północnej. W Polsce gatunek spotykany częściej w części północnej (Pomorze Zachodnie i Wschodnie, Wielkopolska). Na południu szereg rozproszonych stanowisk. Mech występuje na silnie nawodnionych torfowiskach niskich oraz na ich obrzeżu, w miejscach niezbyt zasobnych w sole mineralne oraz w wapnistych mokradłach. Jest reliktem polodowcowym. Gatunek wraz z innymi mchami kalcyfilnymi (sierpowiec moczarowy, skorpionowiec brunatny, mokradłosz olbrzymi) bierze udział w akumulacji torfu mszysto-kłociowego (Bryalo-Cladieti).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:49:19]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72326231. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.