Wirtualny atlas roślin: Bagiennik żmijowaty / Pseudocalliergon trifarium

Bagiennik żmijowaty, mokradłosz żmijowaty (Pseudocalliergon trifarium (Brid.) Hedenäs) – gatunek mchu należący do rzędu rokietowców. Występuje na torfowiskach i mokrych łąkach, w strefie klimatów chłodnych Europy, Azji i Ameryki Północnej.

Pokrój roślina tworzy luźne błyszczące darnie żółte lub zielone, a w środku brązowe. Często pojedyncze łodygi wiją się w darniach innych mchów.

Biologia i występowanie

Mech występuje w Europie (Europa Środkowa, Fennoskandia, Dania, Szkocja, Wyspy Owcze), w Azji (Syberia) oraz w północnych częściach Ameryki Północnej. W Polsce gatunek spotykany częściej w części północnej (Pomorze Zachodnie i Wschodnie, Wielkopolska). Na południu szereg rozproszonych stanowisk. Mech występuje na silnie nawodnionych torfowiskach niskich oraz na ich obrzeżu, w miejscach niezbyt zasobnych w sole mineralne oraz w wapnistych mokradłach. Jest reliktem polodowcowym. Gatunek wraz z innymi mchami kalcyfilnymi (sierpowiec moczarowy, skorpionowiec brunatny, mokradłosz olbrzymi) bierze udział w akumulacji torfu mszysto-kłociowego (Bryalo-Cladieti).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 04:44:40]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62823330. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Kazimierz Tobolski: Przewodnik do oznaczania torfów i osadów jeziornych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 205. ISBN 83-01-13215-9.
Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. II. Warszawa: PWN, 1961, s. 163-164.
Bruno P Kremer, Hermann Muhle, Janina Zielińska: Porosty, mchy, paprotniki. Warszawa: "Świat Książki", 1998, s. 202. ISBN 83-7227-061-9.
B.B. Goffinet B.B., W.R.W.R. Buck W.R.W.R., Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-03-26] (ang.).