Ramienica cienko kolczasta (Chara tenuispina) – gatunek ramienicy. Polska nazwa, ramienica cienko kolczasta, używana jest rzadko, np. przez Zbigniewa Podbielkowskiego i Henryka Tomaszewicza. W dokumentach dotyczących ochrony gatunkowej początkowo używano jedynie nazwy naukowej, a później nazwy z pisownią „cienkokolczasta”.
PokrójŚredniej wielkości makroglon (do 40 cm długości) o silnie rozgałęzionej plesze. Cienka (0,3-0,6 mm średnicy) nibyłodyga. Międzywęźla krótkie (do 5 cm). Plecha jasnozielona. Zwykle gołym okiem widoczne nibylistki i kolce. Roślina jednopienna. OkorowanieTrzyrzędowe. Dość nieregularne. Rzędy główne jedynie rzadko przeważają nad bocznymi. NibyliścieZwykle krótsze od międzywęźli i cieńsze od nibyłodygi (1–2 cm długości, 0,2–0,3 mm średnicy). Wyraźnie zagięte do wewnątrz. 6–11 (zwykle 8–9) w okółku. 5–8 członów, z których ostatnie dwa lub jeden nieokorowane, długie, proste i trochę rozdęte, a końcowy (1–3-komórkowy) ponadto zaostrzony. Często niepełne okorowanie, a w przypadku nibyliści płonnych nawet brak okorowania. NibylistkiZmienne. Zwykle cienkie i długie, widoczne gołym okiem. Zewnętrzne jednak mogą albo dłuższe od lęgni, albo niepozorne, brodawkowate. Wewnętrzne z kolei mogą być kilka razy dłuższe od lęgni, zwłaszcza na nibyliściach płodnych. Natomiast na nibyliściach płonnych poza tym, że zwykle są krótsze niż na płodnych, mogą być mniej zróżnicowane między okółkami. KolceIgiełkowate. Czasem powyginane. Pojedyncze. Zdarzają się dwu- trzykrotnie dłuższe od średnicy międzywęźla, choć niezbyt gęsto rozmieszczone. W dolnych międzywęźlach i na głębszych stanowiskach zwykle rzadsze i krótsze. PrzylistkiBardzo wyraźne, ale zmienne. W dwurzędowych okółkach. Zwykle w górnym okółku dłuższe (czasem dwu- trzykrotnie niż w dolnym) i igiełkowate, a w dolnym krótsze, też igiełkowate lub wałeczkowate. PlemniePojedyncze. W 3–4 pierwszych węzłach nibyliści. Żółtopomarańczowe, dwukrotnie mniejsze od lęgni (0,2–0,3 mm średnicy). LęgniePojedyncze, choć na jednym międzywęźlu mogą leżeć dwie lęgnie i jedna plemnia. W 3–4 pierwszych węzłach nibyliści. Żółtozielone. Koronka szeroka u podstawy, krótka, nieco rozchylona. ZmiennośćGatunek bardzo zmienny. W wodach płytkich, zwykle mniejsze (do 8 cm), o międzywęźlach krótszych od nibyliści, w głębszych wodach formy silnie wydłużone i wiotkie, żywozielone. Podobne gatunkiRamienica szorstka, ramienica krucha, ramienica pospolita
Gatunek słodkowodny. Nie występuje w wodach płynących. Występuje głównie w małych zbiornikach mezotroficznych. Zwykle w wodach płytkich litoralu (sięga 3 m głębokości), na podłożu organicznym. Tworzy małe kępy, rzadko buduje zespół roślinny Charetum tenuispinae w postaci łąk ramienicowych porastających płytkie stanowiska. W pełni wykształcone zbiorowisko na terenie Polski opisano tylko z Ziemi Lubuskiej. WystępowanieWystępuje w Europie, zwłaszcza w południowej części. W Polsce bardzo rzadka.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:49:21]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72326278. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.