Goździk lodowcowy Dianthus glacialis

Pokrój niska, gęstokępkowa roślina o rozgałęzionym, palowym systemie korzeniowym. Łodyga wzniesiona, prosta, woskowana, przeważnie pojedyncza. Ma wysokość 2-10 cm i przeważnie ukryta jest w różyczce liściowej. Liście skupione w gęstą różyczkę. Mają kształt wąskolancetowaty lub łopatkowato-lancetowaty. Są 1-nerwowe, o wąskich pochwach, tępe i mają szerokość 1,5-3 mm. Występują tylko 2-4 pary liści zrośniętych nasadami. Kwiaty pojedyncze na szczycie łodygi (tylko wyjątkowo kilka). 5 różowych płatków korony o płytko ząbkowanych brzegach i paznokciach schowanych w kielichu. Wewnątrz kwiatu dwuszyjkowy słupek i 10 pręcików. Kielich zrosłodziałkowy o dzwonkowato-walcowatym kształcie. Łuski pod kielichem mają mniej więcej tę samą długość co kielich. Owoc otwierająca się na szczycie torebka z licznymi nasionami. Jest dłuższa od kielicha.

Biologia i występowanie

Rozwój Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Kwiaty pachnące. Siedlisko Porasta naskalne murawy. Oreofit, roślina światłolubna. W Tatrach rośnie od regla górnego po piętro turniowe, ale najczęściej w piętrze alpejskim. Zasięg pionowy wynosi 1384–2490 m n.p.m. Występuje zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym.