Rutewnik jaskrowaty Callianthemum coriandrifolium

Łodyga do 40 cm wysokości. Liście liście odziomkowe z długimi ogonkami, krótsze od łodygi, podwójnie pierzaste. Dwa liście łodygowe podobne do odziomkowych, lecz mniejsze. Kwiaty najczęściej pojedyncze, o średnicy 1,5–3 cm. Kielich nagi z 5 działkami. Płatków 6-13, białych z żółtą plamą u nasady. Pręciki i słupki liczne. Owoce siatkowato pomarszczone niełupki, z krótkim dzióbkiem, jednonasienne.

Biologia i występowanie

Występuje tylko w górach środkowej Europy; głównie w Alpach i Karpatach, a także na pojedynczych stanowiskach w Górach Dynarskich i Pirenejach. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach i to w kilku tylko miejscach: Wielka Świstówka, Smreczyński Wierch, Mięguszowieckie Szczyty, Jarząbczy Wierch, Czarnostawiańska Przełęcz. Łącznie potwierdzono występowanie na nieco ponad 20 stanowiskach, najniższe z nich znajduje się w Wielkiej Świstówce (1400 m n.p.m.), najwyższe na Jarząbczym Wierchu (2080 m n.p.m.). Bylina, hemikryptofit. Rośnie na płytkich glebach, głównie na podłożu granitowym i skał metamorficznych – na łupkach chlorytowych i grafitoidowych. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Liczba chromosomów 2n=16. Gatunek charakterystyczny muraw wysokogórskich z zespołu Festuco versicoloris-Agrostietum alpinae. Na stanowiskach rutewnika jaskrowatego w polskich Tatrach rośnie zazwyczaj od kilku do kilkunastu okazów. Najliczniejsze, liczące około 100 okazów są dwie populacje; w Wielkiej Świstówce w Tatrach Zachodnich i na Żabiej Grani nad Morskim Okiem w Tatrach Wysokich.