Ostrołódka Hallera (Oxytropis halleri Bunge ex W.D.J.Koch) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny bobowatych. Występuje w zachodniej i środkowej Europie. We florze Polski gatunek rodzimy znany tylko z pojedynczych stanowisk w Tatrach.
Rzadki gatunek wysokogórski. Występuje tylko w górach Europy: w Alpach, Pirenejach, górach Szkocji, w Karpatach i na jednym stanowisku na Półwyspie Bałkańskim. W Karpatach Wschodnich występuje tylko w ich południowej i wschodniej części, w Karpatach Zachodnich wyłącznie w Tatrach. W Polsce występuje wyłącznie na obszarze Tatr Zachodnich i to tylko na trzech stanowiskach: na opadających do Doliny Iwaniackiej stokach Kominiarskiego Wierchu (na wysokości 1490–1620 m n.p.m.), powyżej Wąwozu Kraków (ok. 1410–1620 m n.p.m.) i na Wysokim Grzbiecie (ok. 1600–1750 m n.p.m.). Częściej natomiast występuje na słowackiej stronie Tatr. Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Roślina owadopylna. W Tatrach rośnie w murawach na podłożu wapiennym, na bardzo płytkiej, próchnicznej glebie. Gatunek charakterystyczny dla Ass. Festuco-versicoloris-Seslerietum. Liczba chromosomów 2n = 32.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 02:12:22]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72764556. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.