Wirtualny atlas roślin: Śnieżnik lśniący / Chionodoxa luciliae

Śnieżnik lśniący (Chionodoxa luciliae Boiss.) – gatunek rośliny z rodziny szparagowatych. Rośliny te występują w warunkach naturalnych w Azji Mniejszej, w górskich rejonach Turcji, Krety i Cypru. Nazwa naukowa pochodzi od greckich słów: chion – śnieg i doxa – duma, sława. Uprawiana jest jako roślina ozdobna.

Pokrój dorasta do 15–20 cm wysokości, z czasem tworzy gęste kępy. Każda roślina wytwarza 2-3 bezlistne pędy kwiatostanowe, barwy brązowej. Liście 2-4 zielone, równowąskie, rynienkowate, o długości około 10 cm. Brzeg blaszki liściowej brązowawy. Po przekwitnięciu rośliny liście usychają i odpadają. Kwiaty szafirowe, gwiaździste, z białym środkiem. Dolna jasna część łatek o nieostrej granicy, białawoniebieska. Luźne grona z 1-2(4) kwiatami zwykle na wzniesionych szypułkach. Okwiat (16)20-27(30)mm długości. W uprawie znajdują się także odmiany o kwiatach w różowym odcieniu, żółtawobiałych, białych, fioletowoniebieskich, lilioworóżowych lub purpuroworóżowych. Płatki kwiatów odchylają się lekko do tyłu. Kwiaty rozwijają się przez kilka tygodni w marcu - kwietniu. Owoce zielona torebka, z czasem zmieniająca barwę na brązową. Zawiera kilka niewielkich, okrągłych, prawie czarnych nasion, o średnicy 2-3 mm.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-04-16 00:06:30]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70095647. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.