Nawrot polny (Buglossoides arvensis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny ogórecznikowatych. Pierwotnie gatunek śródziemnomorsko-irano-turański. Współcześnie występuje w południowej i środkowej Europie oraz w Azji Zachodniej. W Polsce jest pospolity na niemal całym niżu, rzadszy lub lokalnie brak go w Karpatach i na północnym wschodzie.
Występuje na niżu i rzadziej w niższych partiach gór. Rośnie na glebach gliniastych, zasobnych w węglan wapnia, ale rozwija się także na glebach piaszczystych. W obszarze pierwotnego zasięgu występuje w murawach kserotermicznych i na skałach. Rozprzestrzeniony (w Europie Środkowej jest archeofitem znanym od neolitu) rośnie na polach, w ogrodach, na przydrożach, nieużytkach, jako chwast w uprawach zbóż ozimych i w uprawach okopowych. Jest rośliną synantropijną. Gatunek charakterystyczny dla rzędu Centauretalia cyani (klasa Stellarietea mediae). Roślina roczna; jara lub ozima. Kwitnie od kwietnia do czerwca, czasem do sierpnia.
Czerwony barwnik zawarty w korzeniu wykorzystywany był niegdyś do barwienia ust, podobnie jak współcześnie szminka.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2025-05-23 12:44:36]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=76480735. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.