Paroząb tufowy (Didymodon tophaceus (Brid.) Lisa) – gatunek mchu należący do rodziny płoniwowatych (Pottiaceae Schimp.). Występuje na półkuli północnej i południowej, na skałach lub glebie w lasach i w pobliżu cieków wodnych.
Występuje w Ameryce Północnej (Kanada, Stany Zjednoczone, Meksyk), Europie, Ameryce Południowej, Afryce, na wyspach Oceanu Atlantyckiego, wyspie Lord Howe, oraz w Azji (Chiny, Japonia, Indie, Pakistan, rosyjska Syberia). W Polsce podawany m.in. z województwa śląskiego. Zarodniki dojrzewają od zimy do wiosny. Mech z reguły nizinny, występuje na wysokościach 0–2000 m n.p.m. Rośnie na skałach lub glebie. Porasta klify, skały w lasach i w pobliżu cieków wodnych, gliniaste brzegi jezior i rzek nizinnych, okolice wodospadów i inne tereny wilgotne. Preferuje podłoża bazujące na wapieniu, łupku wapiennym, dolomicie i wilgotnej glinie. Spotykany także na wilgotnych murach oporowych, płytkiej glebie wzdłuż dróg i ścieżek oraz w dołach i kamieniołomach.
Gatunek został wpisany na czerwoną listę mchów województwa śląskiego z kategorią zagrożenia „LC” (najmniejszej troski, stan na 2011 r.). Tę samą kategorię otrzymał Czechach w 2005 r. W 2001 r. na Słowacji nadano mu kategorię „NT” (bliski zagrożenia).
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-06-25 00:04:29]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70717731. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.