Wirtualny atlas roślin: Paroząb winnicowy / Didymodon vinealis

Paroząb winnicowy (Didymodon vinealis (Brid.) R.H. Zander) – gatunek mchu należący do rodziny płoniwowatych (Pottiaceae Schimp.). Występuje w północnej strefie umiarkowanej.

Gametofit formuje gęste darnie lub poduszki. Rośliny przeważnie zielone do ciemnozielonych, zazwyczaj z rudawym odcieniem, dolne listki brązowe. Łodyżki osiągają od 0,5 do 2 cm wysokości. Listki łodygowe skręcone i stulone do słabo rozpostartych w stanie suchym, rozpostarte do odgiętych, gdy wilgotne. Blaszka lancetowata, długości 0,8–2,5 mm, rzadziej do 4 mm, wierzchołek zaostrzony. Żebro niewystające lub lekko wystające z wierzchołka. Sporofit seta długości 0,8–1 cm. Puszka zarodni długości 1,5–2,5 mm. Perystom o 32 zębach, do połowy lub jednokrotnie skręconych, długości do 1300 µm, sporadycznie śladowych lub nieobecnych. Zarodniki o średnicy 9–12 µm.

Biologia i występowanie

Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji (Rosja, Chiny, Nepal, Indie) i północnej Afryce. W Polsce podawany m.in. z województwa śląskiego, z okolic Chrzanowa, Warszawy i Krakowa. Sporogony wytwarza rzadko, od wiosny do lata. Rośnie na skałach wapiennych lub glebie na łąkach. Lokalnie pospolity na suchych murach i niezacienionych skałach.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-06-25 00:04:34]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70717732. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.