Nostrzyk polski Melilotus polonicus

Pokrój roślina o sztywnej, wzniesionej i żółtawej łodydze. Rozgałęzia się rzadko i rzadko też jest ulistniona. Osiąga 40–70 cm wysokości i w górnej części pokryta jest krótkimi włoskami. Liście naprzemianległe, ogonkowe, trójlistkowe, z dwoma lancetowatymi i całobrzegimi przylistkami o długości 6–8 mm. Listki jajowate, przy czym szczytowy jest zaostrzony. Zwłaszcza liście w górnej części łodygi sztywne, skórzaste, od spodu z wyraźnymi żyłkami, pokryte przylegającymi włoskami. Blaszki listków ząbkowane lub całobrzegie. Kwiaty zebrane w kwiatostan groniasty o długości ok. 5 cm, wydłużający się podczas owocowania. Jasnożółte kwiaty osiągające 6 mm długości osadzone są na cienkich szypułkach odstających poziomo o długości 4–5 mm. Owłosiony kielich ma 3 mm długości. Wszystkie części korony kwiatu motylkowego (tj. łódeczka, boczne skrzydełka i żagielek) mają podobną długość. Zalążnia jest naga i dwukomorowa. Owoce zwisające strąki osiągające 8 mm długości i 3 mm szerokości o powierzchni żółtawej lub brązowej i pomarszczonej. Zawierają pojedyncze, rzadko dwa jasnobrązowe nasiona o długości 3 mm.

Biologia i występowanie

Roślina dwuletnia. Rośnie na terenach piaszczystych, na nizinach i wydmach nadmorskich oraz na przydrożach. Kwitnie w czerwcu, a owoce dojrzewają w sierpniu. Kwiaty zapylane są przez owady (są owadopylne), a nasiona są zwierzęcosiewne. Liczba chromosomów wynosi 2n = 16.