Kanianka koniczynowa Cuscuta trifolii

Kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii Bab. & Gibson) – gatunek jednorocznej rośliny pasożytniczej z rodziny powojowatych (Convolvulaceae). Występuje w Europie Zachodniej, do Europy Środkowej zawleczony na przełomie XIX i XX wieku. W Polsce antropofit zadomowiony.

Łodyga nitkowata, silnie rozgałęziona, bezlistna, zaopatrzona w ssawki, czerwonawa, osiąga długość do 1 m. Kwiaty zebrane w pęczki po 12 - 18. Kwitnie od czerwca do września.

Biologia i występowanie

Roślina pasożytnicza, bezzieleniowa, jest pasożytem całkowitym, obligatoryjnym. Owija się dookoła rośliny żywicielskiej (przeważnie na koniczynie i lucernie), z której czerpie wodę i substancje organiczne za pomocą ssawek wyrastających z łodygi. Ssawki wrastają do wiązek przewodzących rośliny żywicielskiej. Początkowo występuje niewielkimi gniazdami, szybko jednak się rozprzestrzenia opanowując rozległe powierzchnie. Rozmnaża się z nasion lub przez podział łodyg. Nasiona zachowują żywotność przez 10 - 12 lat i nie szkodzi im przejście przez przewód pokarmowy zwierząt.

W uprawie uważana za chwast - ponieważ jest rośliną trującą, obniża wartość paszową upraw, może także doprowadzić do ich zniszczenia.Zwalczanie Zapobiegać należy inwazjom tego gatunku dokładnie oczyszczając materiał siewny. W przypadku pojawienia się gniazd należy rośliny z nich wyciąć i wypalić do pół metra od gniazda. Rośliny można też spryskać 20% roztworem siarczanu żelaza(III).

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:18:39]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72347704. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • czerwiec
      • lipiec
      • sierpień
      • wrzesień
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • od kolana do pasa (60 < x < 100 cm)

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.