Wirtualny atlas roślin: Złocień wieńcowy / Chrysanthemum coronarium

Złocień wieńcowy (Glebionis coronaria (L.) Cass. ex Spach) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego i Bliskiego Wschodu. Jest uprawiany i spożywany jako warzywo we wschodniej Azji.

Pokrój roślina jednoroczna o wysokości do 1 m. Liście jasnozielone, głęboko pierzasto wcięte. Kwiat kwiaty o barwie od jasnożółtej do ciemnożółtej, zebrane w koszyczki o średnicy ok. 5 cm.

Biologia i występowanie

Występuje naturalnie w basenie Morza Śródziemnego i w południowo-zachodniej Azji. Rośnie tutaj dziko w następujących państwach: Algieria, Egipt, Libia, Maroko, Tunezja, Cypr, Egipt (Synaj), Iran, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja, Pakistan, Bośnia i Hercegowina, Grecja, Włochy, Francja, Portugalia i Hiszpania. Rozprzestrzenił się i obecnie występuje także w innych miejscach Afryki, Europy oraz w Ameryce Północnej i Południowej. Jest też gdzieniegdzie uprawiany. W Polsce jest uprawiany i dziczejący (efemerofit).

Jest uprawiany jako roślina ozdobna. Liście, które mają silny, wyrazisty, aromatyczny smak są wykorzystywane w kuchni orientalnej. W Japonii roślina ta nazywa się shungiku (dosł. „wiosenna chryzantema”) i jest wykorzystywana do przyrządzania niektórych potraw typu nabe-mono, jak np. sukiyaki, czy do warzyw gotowanych z dodatkiem sosu sojowego (shōyu). Można ją dodawać do sałatek su-no-mono i robić marynaty. Gotowane płatki tej chryzantemy, marynowane w occie, nazywają się kiku-namasu.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 20:56:05]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72326380. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.