Miechunka peruwiańska (Physalis peruviana L.) – gatunek byliny z rodziny psiankowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej (Boliwia, Peru, Kolumbia i Ekwador), ale rozprzestrzenił się w wielu innych regionach świata: Australia i Nowa Zelandia, Wyspy Brytyjskie, Hawaje, Karaiby, Wyspy Galapagos, a także w wielu regionach Afryki, Azji i Polinezji. W Polsce jest czasami uprawiany. Inne nazwy: rodzynek brazylijski, jagoda inkaska, jagoda peruwiańska, wenezuelskie topo-tono, miechunka jadalna, wiśnia peruwiańska.
Roślina uprawna. Na obszarze swojego naturalnego występowania jest uprawiana. Sztuka kulinarna. Owoc spożywany może być na surowo, bez niejadalnej otoczki, zasuszony lub duszony w słodkim sosie. Ma słodko-kwaśny smak, przypominający pomidora i ananasa z nutą cytryny. Wartości odżywcze: 9% glukozy (jest słodki), dość dużo jak na rodzinę psiankowatych witaminy C (ok. 11mg/100g). Roślina ozdobna. W Polsce ze względu na warunki klimatyczne uprawia się ją, jako roślinę jednoroczną. Jest uprawiana z rozsady.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-04-09 00:15:17]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70045063. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.