Wirtualny atlas roślin: Orontium wodne / Orontium aquaticum

Orontium wodne (Orontium aquaticum L.) – jedyny żyjący gatunek roślin z rodzaju orontium (Orontium L.) z rodziny obrazkowatych, pochodzący ze wschodnich i południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, od Massachusetts do Teksasu.

Łodyga podziemne, pionowe kłącze, o średnicy 1,5–3 cm. Liście roślina tworzy kępę liści właściwych, wynurzonych lub pływających. Ogonki liściowe ciemnozielone do czerwono-zielonych, o długości 10-40(-60) cm. Blaszki liściowe podłużno-eliptyczne, zakończone krótkim kończykiem, odosiowo jasnozielone, doosiowo niebieskawo-zielone z wyraźnym welwetowym połyskiem, o długości (6–)10–40(–45) cm i szerokości 3–15 cm. Epiderma liści jest woskowata, hydrofobowa. Między komórkami liściowymi znajdują się jamy powietrzne. Nerwacja równoległa. Kwiaty rośliny jednopienne. Kolbiasty kwiatostan, pozbawiony typowej dla rodziny obrazkowatych pochwy, wyrasta ponad taflę wody na pędzie kwiatostanowym dłuższym od ogonków liściowych, rozszerzonym u nasady kwiatostanu, otoczonym (w pierwszej fazie rozwoju łącznie z kwiatostanem) przez błoniasty, pochwiasty, sympodialny liść. Kolba podłużno-stożkowata z zaokrąglonym wierzchołkiem, jasnożółta, o wymiarach 2–10×0,5–1 cm, pokryta jest obupłciowymi kwiatami z wyjątkiem odcinka dystalnego, pokrytego kwiatami męskimi. Kwiaty z (2–)6 listkami okwiatu i (2–)6 pręcikami otaczającymi jednokomorową zalążnię, zawierającą pojedynczy zalążek. Niekiedy w kwiecie obecne są również 1–2 prątniczki. Owoce owocostan, składający się z zielonych do niebieskawo-zielonych jagód, o średnicy 1–2 cm, zawierających pojedyncze nasiono o średnicy 1–1,5 cm, bez bielma. Nasiona kiełkują bezpośrednio po opadnięciu z rośliny.

Biologia i występowanie

Rozwój Wieloletnie, naziemnopączkowe rośliny wodne, kwitnące od kwietnia do czerwca. Siedlisko Płytkie wody bagien i torfowisk, strumienie, jeziora, stawy i zalewowe starorzecza, na wysokości od 0 do 900 m. Cechy fitochemiczne Wszystkie tkanki orontium zawierają kryształki szczawianu wapnia. Spożycie surowych części tych roślin powoduje pieczenie i obrzęk w jamie ustnej i gardle, nudności, wymioty i biegunkę. Kontakt skóry z sokiem rośliny może wywołać podrażnienie. Genetyka Liczba chromosomów 2n = 26.

Rośliny jadalne Nasiona orontium wodnego, suszone lub ugotowane, są spożywane przez rdzenną ludność Ameryki. Świeże nasiona zalane wodą i ogrzane przez 5 minut w kuchence mikrofalowej mają przyjemny, orzechowy aromat. Wysuszone i sproszkowane kłącze tej rośliny może być w mieszance z mąką użyte do pieczenia chleba i ciastek. Rośliny ozdobne Z uwagi na atrakcyjne ulistnienie i jasnożółte kolby kwiatostanowe orontium wodne bywa też uprawiane jako ozdoba zbiorników wodnych, oczek i stawów. Rośliny powinny być sadzone w wodzie o głębokości powyżej 15 cm, w mule lub w pojemniku na dnie zbiornika, wypełnionym kwaśną glebą, najlepiej żyzną ziemią ilastą lub gliniastą. W wodzie płytkiej liście będą wzniesione i wynurzone, a w głębszej pływające. Najlepiej prezentuje się na stanowiskach nasłonecznionych. Orontium wodne jest rośliną mrozoodporną (strefy mrozoodporności 5–10) i w Polsce może pozostać w płytko zamarzających zbiornikach wodnych. Orontium może być rozmnażane przez podział kłączy pod koniec zimy lub latem, z nasion, które powinny być wysiane bezpośrednio po dojrzeniu.

Wszystkie tkanki orontium zawierają kryształki szczawianu wapnia. Spożycie surowych części tych roślin powoduje pieczenie i obrzęk w jamie ustnej i gardle, nudności, wymioty i biegunkę. Kontakt skóry z sokiem rośliny może wywołać podrażnienie.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:56:46]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987120. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.