Zawilec chiński Anemone hupehensis

Zawilec chiński (Anemone hupehensis) – gatunek rośliny z rodziny jaskrowatych, pochodzi z zachodnich i środkowych Chin i Tajwanu. Jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna. Często błędnie nazywany jest zawilcem japońskim (zawilec japoński jest tylko jego wyhodowaną w Japonii odmianą). Kwitnie w sierpniu i wrześniu.

Pokrój bylina o włóknistych, drewniejących i rozgałęziających się kłączach. Tworzy dość wysokie (60–120 cm) i luźno rozgałęzione pędy. Liście w ciepłym klimacie zimotrwałe, w chłodnym – sezonowe. Odziomkowe w liczbie 2–3, długoogonkowe, o blaszce osiągającej 20 cm średnicy, z trzema klapami lub listkami podzielonymi na ząbkowane łatki. Liście łodygowe krótkoogonkowe i mniejsze. Kwiaty osiągają do 6 cm średnicy i zebrane są po kilkanaście w baldachokształtne kwiatostany. Listki okwiatu w liczbie 5–6 osiągają do 3 cm długości, są szerokojajowate i mają barwę od zewnątrz purpuroworóżową, a od wewnątrz od białej do jasnoróżowej.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:27:50]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72347580. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • sierpień
      • wrzesień

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.