Berberys chiński Berberis chinensis

Berberys chiński (Berberis chinensis) – gatunek krzewu należący do rodziny berberysowatych (Berberidaceae Juss.). Występuje w stanie dzikim w Chinach i wschodniej Azji.

Roślina lecznicza – zawarta w korzeniach berberyna wykazuje działanie przeciwzapalne i jest stosowana doustnie w leczeniu infekcji jelitowych. Roślina jadalna – owoce są jadalne (surowe lub gotowane). Roślina ozdobna o dekoracyjnych żółtych kwiatach. Uprawa: Preferuje wilgotne ilaste gleby lekkie oraz lekkie zacienienie, ale rośnie również na ciężkich glebach gliniastych. Gatunek jest odporny na mróz do temperatury -25 °C.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-28 00:35:59]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62821456. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Berberis chinensis Poir.. W: The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2020-09-09].
  • Phillips. R., Rix. M.: Shrubs. Pan Books, 1989. ISBN 0-330-30258-2.
  • Kunkel. G.: Plants for Human Consumption. Koeltz Scientific Books, 1984. ISBN 3-87429-216-9.
  • Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-09-09]  (ang.).
  • Huxley. A.: The New RHS Dictionary of Gardening. MacMillan Press, 1992. ISBN 0-333-47494-5.

 

 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.