Liście są grube i sztywne. Mają trójkątnojajowaty kształt. Są węższe niż u brzozy Ermana i nigdy nie są sercowate u nasady. Mają długość 5-8 cm i szerokość 2-4 cm. Na szczycie wyciągnięte w ostry i długi wierzchołek, zaokrąglone u podstawy. Ząbki głębokie i ostre, podwójne. Z wierzchu słabo owłosione na nerwach, pod spodem gruczołowato owłosione. Posiadają najczęściej 10-14 wyraźnych i przebiegających równolegle par nerwów.
Kwiaty zebrane w kotkach.
Owoce owocostany owalne lub elipsoidalne, 1 do 2 cm długości, wzniesione, osadzone na krótkich szypułkach. Łuski nagie lub nieznacznie orzęsione, ich klapki boczne dwukrotnie węższe od środkowej. Orzeszki ze skrzydełkami dwukrotnie od nich węższymi.
Pień drzewo dorasta w ojczyźnie do 30 m. Kora błyszcząco jasnożółta lub szarobrązowa, łuszcząca się pasmami. Młode pędy brązowe, owłosione, pachnące po roztarciu. Starsze pędy brodawkowate i nagie.
Gatunek introdukowano do Europy (Holandia) przed 1893. W Polsce uprawiana jako drzewo ozdobne (rzadko). Na zachodzie Europy uważana za jedną z najładniejszych brzóz. Całkowicie wytrzymała na mróz.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-03-07 00:30:41]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=62546369. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.
- Betula costata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-01].
- Johnson O., More D.: Drzewa. Warszawa: Multico, 2009, s. 186. ISBN 978-83-7073-643-9.
- Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-03] (ang.).