Brzoza żeberkowana Betula costata

Brzoza żeberkowana (Betula costata Trautv.) – gatunek roślin należący do rodziny brzozowatych (Betulaceae Gray). Występuje w stanie dzikim w północno-wschodniej Azji: w Mandżurii, na północy Półwyspu Koreańskiego i na rosyjskim Dalekim Wschodzie.

Liście są grube i sztywne. Mają trójkątnojajowaty kształt. Są węższe niż u brzozy Ermana i nigdy nie są sercowate u nasady. Mają długość 5-8 cm i szerokość 2-4 cm. Na szczycie wyciągnięte w ostry i długi wierzchołek, zaokrąglone u podstawy. Ząbki głębokie i ostre, podwójne. Z wierzchu słabo owłosione na nerwach, pod spodem gruczołowato owłosione. Posiadają najczęściej 10-14 wyraźnych i przebiegających równolegle par nerwów. Kwiaty zebrane w kotkach. Owoce owocostany owalne lub elipsoidalne, 1 do 2 cm długości, wzniesione, osadzone na krótkich szypułkach. Łuski nagie lub nieznacznie orzęsione, ich klapki boczne dwukrotnie węższe od środkowej. Orzeszki ze skrzydełkami dwukrotnie od nich węższymi. Pień drzewo dorasta w ojczyźnie do 30 m. Kora błyszcząco jasnożółta lub szarobrązowa, łuszcząca się pasmami. Młode pędy brązowe, owłosione, pachnące po roztarciu. Starsze pędy brodawkowate i nagie.

Gatunek introdukowano do Europy (Holandia) przed 1893. W Polsce uprawiana jako drzewo ozdobne (rzadko). Na zachodzie Europy uważana za jedną z najładniejszych brzóz. Całkowicie wytrzymała na mróz.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:59:44]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72862677. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.


 

 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.