Berberys wąskolistny Berberis x stenophylla

Berberys wąskolistny (Berberis × stenophylla) – gatunek rośliny należący do rodziny berberysowatych. Jest mieszańcem powstałym w wyniku skrzyżowania dwóch gatunków pochodzących z Ameryki Południowej: B. darwinii i B. empetrifolia. W Polsce jest czasami uprawiany jako roślina ozdobna, znajduje się też w kolekcji niektórych ogrodów botanicznych.

Pokrój rozłożysty, zawsze zielony krzew o luźnym pokroju i wysokości do 3 m. Łodyga nieco przewieszone łukowato pędy zaopatrzone w cienkie, silnie kłujące i przeważnie trójdzielne ciernie. Liście zimozielone, lancetowate o długości do 3 cm, na górnej stronie ciemnozielne, na spodniej białoniebieskawe. Mają podwinięte brzegi i na nich pojedyncze kłujące ząbki. Kwiaty złocistożółte, zebrane po 2–6 w liczne baldachogrona. Kwiaty mają średnicę do 1 cm, w porównaniu z innymi gatunkami berberysów są duże. Zbudowane są z 6 działek kielicha, 6 płatków korony, słupka i 6 pręcików. Owoce okrągławe, niebieskoczarne jagody.

Zastosowanie Jest jednym z bardziej dekoracyjnych gatunków berberysów. Ładnie prezentuje się jako pojedynczy okaz na trawniku, dobrze nadaje się na cierniste żywopłoty, gdyż rośnie silnie i dobrze znosi cięcie. Wymagania Nie jest w pełni odporny na mróz. Wymaga miejsca osłoniętego od wiatru, stanowiska słonecznego lub nieco tylko zacienionego. Najbardziej odpowiednie są żyzne i przepuszczalne gleby.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:58:03]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72322605. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)

 
 
Mapa występowania
Źródło: The Global Biodiversity Information Facility i Użytkownicy atlasu.