Głóg włoski Crataegus azarolus

Głóg włoski (Crataegus azarolus) – gatunek drzewa lub krzewu z rodziny różowatych. Rodzime obszary jego występowania to Tunezja w Afryce Północnej, Kaukaz, Azja Zachodnia i Środkowa oraz Grecja. Jest uprawiany w niektórych krajach Europy.

Drzewo lub krzew o wysokości do 8 m. Liście 3-7 klapkowe, szeroko-odwrotnie-jajowate. Kwiaty zebrane w podbaldachy. Owoce okrągłe i duże (średnica 2-4 cm), w kolorze pomarańczowym lub żółtym, jadalne.

Surowiec zielarski Kwiatostan głogu (Crataegi folium cum flore) – całe lub rozdrobnione, wysuszone gałązki z kwiatami głogu jednoszyjkowego, dwuszyjkowego, rzadziej innych europejskich gatunków jak głóg włoski i głóg czarny. Surowiec zawiera minimum 1,5% sumy flawonoidów w przeliczeniu na hiperozyd. W niektórych krajach Europy jest uprawiany jako roślina ozdobna. We Włoszech jest uprawiany również ze względu na jadalne owoce.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:14:57]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987027. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.