Wirtualny atlas roślin: Kmin rzymski / Cuminum cyminum

Kmin rzymski, kmin, kumin, kmin egipski, kmin pluskwi (Cuminum cyminum L.) – gatunek rośliny jednorocznej, należący do rodziny selerowatych. Za jego ojczyznę uznawane są tereny w południowo-zachodniej Azji – Iran i Afganistan, czasem też kraje przyległe lub także Azja Środkowa albo Egipt. Współcześnie rośnie szeroko rozprzestrzeniony jako gatunek uprawiany, a także zdziczały w krajach basenu Morza Śródziemnego, w Azji Środkowej, w Ameryce Północnej (północny Meksyk i Teksas).

Pokrój roślina o wysokości do 0,5 metra. Liście pierzaste, złożone z nitkowatych odcinków. Kwiaty zebrane w baldach złożony z pokrywami i pokrywkami. Kwiaty promieniste, 5-krotne, o płatkach białych, czerwonych lub różowych, 1 słupek, 5 pręcików. Owoc podwójna rozłupnia z trudem rozdzielająca się na 2 rozłupki.

Roślina uprawna, uprawiana od dawna. Kosz z jej nasionami znajdował się w grobowcu faraona Tutenchamona (zm. 1323 p.n.e.). W krajach starożytnego Wschodu była uprawiana jako roślina lecznicza i przyprawa. Roślina biblijna, wymieniona w kilku miejscach w Biblii, np. Iz 28, 24-25, Mt 23,23. Z Ewangelii św. Mateusza dowiadujemy się, że Żydzi płacili świątyni podatek (dziesięcinę) m.in. kminem. W Polsce rzadko uprawiana, nie jest bowiem odporna na mróz (strefy mrozoodporności 9-12). Na większą skalę roślina uprawiana jest w Indiach, Azji Mniejszej, Ameryce Północnej, Chile i w Europie Środkowej. Roślina lecznicza: zawiera do 4% olejku eterycznego i flawonoidy. Owoce i ziele działają m.in. przeciwzapalnie, pobudzają serce i ośrodek oddechowy, pobudzają wydzielanie soków trawiennych, moczopędnie oraz napotnie. Sztuka kulinarna: Używany jako aromatyczna przyprawa do serów, likierów i win.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 21:17:36]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985976. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.