Wirtualny atlas roślin: Ficroja cyprysowata / Fitzroya cupressoides

Ficroja cyprysowata, cyprys patagoński (Fitzroya cupressoides) – gatunek drzewa należący do rodziny cyprysowatych (Cupressaceae). Jest współcześnie jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju ficroja (Fitzroya). Nazwa rodzajowa upamiętnia brytyjskiego żeglarza Roberta FitzRoya. Występuje w lasach waldiwijskich w południowej części Chile i w Argentynie. Rośnie na terenach górskich do wysokości 1000 m n.p.m. Drzewa tego gatunku są bardzo długowieczne – znany rekordzista osiągnął wiek 3622 lat. Gatunek wymieniony jest w załączniku I konwencji CITES. Gatunek jest objęty ochroną czynną – jest namnażany i stosowany do zalesień. Jego drewno jest bardzo trwałe – wartościowe z tego powodu także w przypadku pozyskania z martwych drzew, co wobec zagrożenia i ochrony gatunku jest praktykowanym sposobem jego pozyskania.

Pokrój drzewo osiągające zwykle do 55 m wysokości, z pniem o średnicy do 3 m. Kora jest czerwonobrązowa, głęboko spękana, łuszczy się długimi pasmami. Liście wyrastają po trzy w okółku. Łuskowate, długości 3-6 mm i szerokości 2 mm. Są ciemnozielone, od spodu z dwoma białymi paskami. Siewki posiadają dwa liścienie. Kwiaty męskie zebrane są w wyrastające pojedynczo strobile składające się z 15-24 pylników i osiągające do 8 mm długości. Rozwijają się pojedynczo na końcach krótkopędów. Kwiaty żeńskie zebrane są w kuliste strobile dojrzewające w ciągu jednego roku. Składają się z 9 łusek nasiennych zebranych w trzech okółkach po trzy (łuski najniższego okółka są płonne). Na łuskach znajdują się wyraźne, haczykowate wyrostki. Szyszki są ożywicowane, wonne i osiągają 6–7 mm średnicy. Rozwijają się pojedynczo na końcach krótkopędów. Po dojrzeniu ich łuski rozpościerają się.

Biologia i występowanie

Gatunek rośnie w lasach kształtujących się zwykle na słabych glebach, na obszarach o dużej ilości opadów. W niższych położeniach tworzy lasy wspólnie z drzewami i krzewami z rodzajów: Pilgerodendron, Saxegothaea, Drimys i Desfontainia. W wyżej położonych andyjskich dolinach rośnie w towarzystwie Nothofagus dombeyi, Austrocedrus i Saxegothaea.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 22:09:46]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327787. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.