Janowiec retam, retam (Retama raetam (Forssk.) Webb) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl.). Występuje w Afryce Zachodniej Maroko, Tunezja, Algieria, Libia, Zachodnia Sahara), Europie (Anglia, Sycylia) i Azji Zachodniej (Izrael, Jordania, Liban, Syria, Arabia Saudyjska, półwysep Synaj).
Sklerofit, rosnący w zaroślach, lasach, na stepach, pustyniach i półpustyniach, często w warunkach ekstremalnie pustynnych. Roślina przystosowana do życia w warunkach pustynnych. Brak liści zmniejsza transpiracę, roślina przeprowadza fotosyntezę głównie za pomocą zielonych pędów. Bardzo długie (do 20 m) i nie rozgałęzione korzenie umożliwiają poszukiwanie i pobieranie wody z dużego obszaru. Kwitnie od lutego do kwietnia.
Drewno janowca wykorzystywano do produkcji węgla drzewnego. Janowiec uważano za najlepszy do tego celu, gdyż wytworzony z niego węgiel dawał bardzo mało dymu. Było to istotne, bo palono nim wewnątrz pomieszczeń, gdzie dym był niepożądany. Pozostałości węgla drzewnego z retamu znaleziono w wykopaliskach datowanych na 12-9 wiek p.n.e. w krainie Edomu. Pędy i owoce stanowią paszę dla bydła. Drewna janowca używano do palenia kadzideł. Beduini wywaru z liści retamu używają do przemywania ran i miejsc zapalnych na skórze. Ludy pustynne naparem z retamu poją zwierzęta chore na brucelozę.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-04-16 00:11:31]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70100030. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.