Wirtualny atlas roślin: Pieprzyca siewna / Lepidium sativum

Pieprzyca siewna (pot. rzeżucha, rzeżucha ogrodowa lub rzeżucha siewna; Lepidium sativum L.) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny kapustowatych (Brassicaceae). Pochodzi z południowo-zachodniej Azji (na południe i zachód od Turcji, Iranu i Pakistanu) oraz z północno-wschodniej Afryki (Etiopii i Egiptu). Uprawiana i dziczejąca z upraw na całym świecie. Roślina znana jest w Polsce też pod zwyczajową nazwą „rzeżucha”, „rzeżucha siewna” lub „rzeżucha ogrodowa”, co jest o tyle mylące, że nazwa rzeżucha odnosi się do odrębnego rodzaju roślin.

Łodyga osiąga wysokość 30–60 cm. Wzniesiona, rozgałęziona u góry, z sinozielonym nalotem. Liście dolne liście są długoogonkowe, pierzaste o odcinkach całobrzegich lub nacinanych, środkowe są trójdzielne, a górne siedzące, niepodzielne, równowąskie. Kwiaty kwiatostan w formie grona złożony z licznych białych lub jasnoróżowych kwiatów. Kwiaty są drobne, czterokrotne. Owoce owocem jest okrągłojajowata, w górze oskrzydlona łuszczynka o długości 5–6 mm, zawierająca dwa gładkie nasiona.

Uprawiana od najdawniejszych czasów jako warzywo. Spożywana najczęściej w stanie pełnego rozwoju liścieni. Używana do przyprawiania zup, sosów, surówek, sałatek i serów. Powszechnie uprawiana przed Wielkanocą jako tradycyjna ozdoba oraz bogate źródło witamin. Roślina zawiera witaminę C, B1, K. Nasiona zawierają 22–23% oleju, pozyskiwanego kiedyś do celów spożywczych i technicznych.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 23:14:38]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72985813. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.