Świerk czerwony (Picea rubens Sarg.) – gatunek drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Pochodzi ze wschodniej Ameryki Północnej. Obszar rodzimego występowania rozciąga się od wschodniego Quebecu do Nowej Szkocji oraz od Nowej Anglii na południe przez Appalachy do zachodniej Północnej Karoliny. Jest uprawiany w wielu krajach świata.
Drzewo długowieczne, żyje średnio 250-350 lat. Toleruje zacienienie. Tworzy lasy jednogatunkowe lub mieszane, razem z sosną wejmutką (Pinus strobus), jodłą balsamiczną (Abies balsamea), jodłą Frasera (Abies fraseri). Występuje w klimacie o chłodnych, wilgotnych latach i mroźnych zimach. Rośnie na wysokościach od 0 do 1450 m n.p.m., w Appalachach od 980 do 1890 m, powyżej zastępuje go jodła Frasera.
Świerk czerwony chętnie używany jest jako świąteczna choinka Wykorzystywany do wyrobu papieru.
Świerkowi czerwonemu zagrażają wiatrołomy i kwaśne deszcze. Ze względu na cienką korę, płytkie korzenie i zapalne igły jest wrażliwy na ogień, przez co drzewa nie przeżywają pożaru.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-09 00:15:31]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72327019. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.