Quercus pyrenaica Quercus pyrenaica

Quercus pyrenaica Willd. – gatunek rośliny z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie w Maroku, Portugalii, Hiszpanii oraz południowej Francji. Rośnie między innymi w Pirenejach oraz Sierra de Guadarrama.

Pokrój zrzucające liście drzewo dorastające do 40 m wysokości. Korona jest okrągła. Pień osiąga 0,8 m średnicy. Kora ma brązowoczarną barwę, jest spękana. Liście blaszka liściowa jest omszona od spodu i ma odwrotnie jajowato zaokrąglony kształt. Mierzy 8–20 cm długości oraz 4–12 cm szerokości, jest 5–7-klapowana na brzegu, ma klinową nasadę i spiczasty wierzchołek. Mają 4–9 par nerwów drugorzędnych rozchodzących się pod kątem co najmniej 37° od nerwu głównego. Ogonek liściowy jest gęsto owłosiony i ma 8–20 mm długości. Kwiaty są rozdzielnopłciowe, zebrane w kotki. Kwiaty męskie są liczne, długie (3–8 cm długości) i mają jaskrawożółtą barwę. Kwiaty żeńskie są krótkie, zebrane po kilka. Owoce orzechy zwane żołędziami o owalnym kształcie, dorastają do 15–30 mm długości, siedzące lub po 2–4 na szypułkach o długości 3 cm. Osadzone są pojedynczo w owłosionych miseczkach w kształcie kubka. Orzechy otulone są w miseczkach do połowy ich długości.

Biologia i występowanie

Rośnie w lasach. Występuje na wysokości do 2000 m n.p.m. Kwitnie w maju, natomiast owoce dojrzewają od października do listopada w tym samym roku. Preferuje gleby o kwaśnym odczynie.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2023-06-04 00:10:08]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=70504721. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • cechy kwiatów
    • pora kwitnienia
      • maj
  • cechy łodygi
    • szacowana wysokość łodygi
      • wyższa od człowieka (> 200 cm)