Ranunculus macrophyllus Ranunculus macrophyllus

Pokrój średniej wielkości bylina o dość sztywnych, wyprostowanych i owłosionych pędach. Dorasta do 30–50 cm wysokości. Liście liście odziomkowe mają kształt od pięciokątnego do nerkowatego. Brzegi są wcięte i ząbkowane. Liście łodygowe są potrójnie klapowane. Kwiaty mają żółtą barwę. Dorastają do 25–30 mm średnicy. Dno kwiatowe jest owłosione. Owoce zazwyczaj owłosione niełupki z dziobem na końcu.

Biologia i występowanie

Rośnie naturalnie w Portugalii, Hiszpanii, Francji i Włoszech oraz w Afryce Północnej od Maroka aż po Cyrenajkę. We Włoszech gatunek został rejestrowany w regionach Sardynia oraz Toskania, a także prawdopodobnie w Kampanii i na Sycylii. We Francji występuje tylko na Korsyce oraz w departamencie Pireneje Wschodnie, natomiast prawdopodobnie wyginął w departamentach Alpy Nadmorskie, Var i Delta Rodanu. Na Malcie ma status gatunku autochtonicznego, lecz jest tam rzadko spotykany. Rośnie na terenach podmokłych i skalistych, na brzegach rzek, rowów lub innych dróg wodnych. Występuje na wysokości do 600 m n.p.m. Kwitnie od kwietnia do maja, a według niektórych źródeł aż do czerwca. Świeże części rośliny są trujące – zawierają protoanemoninę. Preferuje stanowiska w pełnym nasłonecznieniu. Dobrze rośnie na żyznym podłożu o odczynie zasadowym.