Wirtualny atlas roślin: Pluskwica groniasta / Actaea racemosa

Pluskwica groniasta, p. sercolistna, świecznica groniasta (Cimicifuga racemosa Nutt.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). Pochodzi z Ameryki Północnej. Uprawiana w wielu krajach, również w Polsce, jako roślina ozdobna i zielarska. Według nowszych ujęć taksonomicznych gatunek ten włączony został do rodzaju Actaea i jego nazwa naukowa to obecnie Actaea racemosa.

Łodyga prosta, ciemnozielona, obficie ulistniona, dorasta do 2 m wysokości. Pod ziemią roślina posiada kłącze. Liście klapowane, dłoniastowcinane. Kwiaty: drobne kremowobiałe, o zmiennej liczbie działek kielicha (od 3 do 8), silnie pachnące, tworzą dość gęste grono, nie rozwijają się jednocześnie – tworzą efekt „płonącej świecy”, skąd nazwa pospolita (świecznica). Kwitnie w sierpniu-wrześniu. Kwiatostany osiągają 50–60 cm długości. Bylina, hemikryptofit. Cała roślina po roztarciu wydziela nieprzyjemny zapach.

Surowiec zielarski Kłącze pluskwicy groniastej (Cimicifugae rhizoma) – wysuszone, całe lub połamane kłącze i korzeń o zawartości minimum 1,0% glikozydów triterpenowych. Korzeń pluskwicy zawiera glikozydy triterpenowe (m.in. akteinę, 27-deoksyakteinę), cimifuginę, polifenole np. kwas kofeinowy, pochodne kwasu ferulowego, alkaloidy itp. Ponadto korzeń zawiera substancje estrogenne, żywice, kwas salicylowy i izoflawony. Działanie (lecznicze i niepożądane) Preparaty z pluskwicy groniastej są tradycyjnie stosowane w łagodzeniu niepożądanych objawów menopauzy jednak wstępne badania wskazują brak skuteczności w przypadku redukcji uderzeń gorąca, a w przypadku łagodzenia innych objawów wyniki są niejednoznaczne. Indianki korzeniami tej rośliny leczyły zaburzenia menstruacji. W Europie wykorzystywano tę roślinę w leczeniu stanów zapalnych i nerwobóli. Badania skuteczności działania oraz występowania objawów niepożądanych dla preparatów z pluskwicy groniastej są niejednoznaczne lub sprzeczne, być może dlatego, że w badaniach wykorzystywano preparaty handlowe, które mogły być zanieczyszczenia innymi gatunkami roślin. Wysokie dawki preparatów pluskwicy groniastej dostępnych w Stanach Zjednoczonych mogą powodować typowe objawy zatrucia (np. nudności, zawroty głowy). Dostępne handlowo preparaty z pluskwicy groniastej mogą zawierać substancje hepatotoksyczne, jednak nie jest wiadomo czy toksyny są zawarte w tej roślinie czy były skutkiem zanieczyszczenia produktów handlowych innymi gatunkami. Wstępnie badania z użyciem czystych preparatów plustnicy groniastej nie wykazały jej toksyczności.
Może być uprawiana na rabatach lub w grupach w parku.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2021-07-25 00:03:39]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=64114361. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

Black Cohosh | NCCIH, NCCIH [dostęp 2017-02-10] (ang.).
Sarah E.S.E. Edwards Sarah E.S.E. i inni, Phytopharmacy: An Evidence-Based Guide to Herbal Medicinal Products, John Wiley & Sons, 17 lutego 2015, ISBN 978-1-118-54355-9 [dostęp 2017-02-10] (ang.).
Office of Dietary Supplements – Black Cohosh, ods.od.nih.gov [dostęp 2019-10-16] (ang.).
Black Cohosh Uses, Benefits & Side Effects – Drugs.com Herbal Database, Drugs.com [dostęp 2019-10-16] (ang.).
PaulinaP. Hetwer PaulinaP., Pluskwica groniasta – na uciążliwe objawy menopauzy, „BonaVita” [dostęp 2017-05-25] (pol.).
Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-07] (ang.).
Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-01-25].