Wirtualny atlas roślin: Wyczyniec trzcinowaty / Alopecurus arundinaceus

Wyczyniec trzcinowaty, w. pęcherzykowaty (Alopecurus arundinaceus Poir.) – gatunek wieloletniej rośliny należącej do rodziny wiechlinowatych. Występuje na rozległych obszarach Europy, Azji, północno-wschodniej Afryki. W Polsce spotykany sporadycznie w północnej i północno-wschodniej części Pasa Wielkich Dolin.

Pokrój masywna trawa lużnokępkowa z podziemnymi rozłogami. Łodyga pokładająca się u podstawy, gładka i silnie ulistniona. Osiąga od 70 do 120, maksymalnie 150 cm wysokości. Liście płaskie, na brzegach szorstkie, z wyraźnymi bruzdkami. Na pędach wegetatywnych długości 12-15 cm i szerokości 5 mm, na pędach kwiatostanowych długości 9-25 cm i szerokości 7 mm. Języczek liściowy na szczycie ząbkowany, do 5 mm długości. Pochwy liściowe na najwyższym piętrze rozdęte, otwarte. Kwiatostan wiecha kłosokształtna, zwężająca się obustronnie, długości od 1 do 5, maksymalnie do 10 cm i szerokości do 7-15 mm, składająca się z ciemnobrunatnych kłosków długości 4,5-6 mm i 1,4-1,8 mm szerokości.

Biologia i występowanie

Gatunek zasiedla stanowiska wilgotne i żyzne, często uczestniczy w zbiorowiskach pionierskich. Odporny na długotrwałe zalewy i zasolenie gleby. Spotykany nad brzegami jezior i bagien, słonych łąkach, w dolinach rzek oraz na piaskach nadmorskich i rzecznych. Kwitnie od maja do sierpnia. Liczba chromosomów 2n=28.

Trwała i szybko regenerująca się trawa o dużej wartości pokarmowej. W niektórych krajach uważana za cennych element pastwisk strefy alpejskiej.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:21:16]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72734142. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.