Wyczyniec kolankowy (Alopecurus geniculatus L.) – gatunek rośliny należącej do rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce. Ponadto zawleczony do wschodniej Azji, Australii i Ameryki. W Polsce dość pospolity na niżu oraz na niższych stanowiskach w górach.
Gatunek rośliny wieloletniej, ozimy, mogący się rozmnażać wegetatywnie z zimujących nadziemnych rozłogów. Przejawia dużą odporność na wydeptywanie. Wrażliwy na zacienienie. Preferuje stanowiska mokre i żyzne. W mulistych obniżeniach terenu, ze względu na długotrwałe podtopienie pozbawionych innej roślinności, może wraz z wyczyńcem czerwonożółtym i mietlicą rozłogową tworzyć luźne darnie. W traworoślach i turzycowiskach rozwijających się na siedliskach podmokłych grądów występuje regularnie ale w małej liczebności. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek uznawany za charakterystyczny dla muraw zalewowych ze związku Agropyro-Rumicion crispi oraz dla należącego do tego związku zespołu Ranunculo-Alopecuretum geniculati. Liczba chromosomów 2n=28. Kwitnie od maja do października.
Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2024-03-08 19:21:34]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=72987224. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.